Korzeń Kurkumy

Kurkuma jest przyprawą powszechnie stosowaną na Wschodzie i Bliskim Wschodzie. W Indiach dodawana jest do słodkich potraw, wypieków a także ryżu i warzyw, nadając charakterystyczną cierpką nutę. Jest składnikiem mieszanki przypraw curry oraz dań curry (w tym także curry rybnego, ponieważ niweluje nieprzyjemny zapach ryby). W kuchni marokańskiej stosuje się ją do przyprawiania mięs, zwłaszcza jagnięciny oraz dań z warzyw. Można stosować ją do barwienia jaj na twardo, omletów, sosów, sałatek, ryżu, zup kremowych, krabów, ostryg i mięczaków, ponieważ zawiera silny żółty barwnik kurkuminę.

Kurkuma jest znana od starożytności, pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, od pradawnych czasów używana była jako barwnik i przyprawa. Uprawiana jest głównie w Bengalu, Chinach, Tajwanie, na Sri Lance, Jawie, w Peru, Australii i zachodnich Indiach. Uzyskuje się ją z kłącza (łodygi podziemnej) Ostryżu – rośliny z rodziny imbirowatych.

Kurkuma ma także szereg zastosowań leczniczych. Właściwości przeciwnowotworowe kurkumy związane są z jej wpływem na modyfikację DNA komórek rakowych. Jej stosowanie może wspomagać dietoterapię hipercholesterolemii i zapobiegać procesowi miażdżycowemu poprzez zmniejszenie utleniania lipoprotein. Hamuje agregację płytek krwi, wpływając na procesy krzepnięcia krwi, co zmniejsza ryzyko zawału serca (zapobiega powstawaniu zakrzepów). Zapobiega także sklerozie i chorobie Alzheimera (stymuluje system immunologiczny do niszczenia białka, którego złogi utrudniają przewodzenie sygnałów nerwowych odpowiedzialnych za pamięć, uwagę, zachowanie czy nastrój). Kurkuma działa także pobudzająco na perystaltykę przewodu pokarmowego i wiatropędnie. Chroni także wątrobę przed uszkodzeniami oraz wzmaga wydzielanie żółci.